Even genieten van rust in het drukke centrum van Amsterdam. Dat kan in het begijnhof.

De huizen zijn gegroepeerd rond de kapel en 2 bleekvelden waar vroeger het linnen gebleekt werd.

Het begijnhof ligt bijna 1 meter lager dan de rest van de binnenstad. Je loopt dus nog echt op een middeleeuws niveau. Oorspronkelijk was het helemaal omsloten door water. De enige ingang was via de begijnensteeg met een brug over de begijnensloot.

Het begijnhof was de enigste katholieke instelling die na 1578 bleef bestaan. Op 26 mei 1578 werd de katholieke stadsregering afgezet. De huizen die in particulier bezit waren van de begijntjes bleven gevrijwaard van deze omwenteling. Maar de kapel moesten ze afgeven aan de engelse Protestanten. De begijntjes zochten een oplossing hiervoor en voegden 2 woonhuizen samen tot een schuilkerk : de HH. Johannes en Ursula kerk., geweid aan de beschermheiligen van het begijnhof.

Op 23 mei 1971 overleed het laatste begijntje Zuster Antonia. Hiermee werd een stukje geschiedenis afgesloten. Heden wonen er ongeveer een 100 vrouwen in het begijnhof. In de statuten staat nog altijd dat ze ongehuwd moeten zijn.

Het lijkt heel idillysch om hier te wonen maar elke dag horden toeristen die komen zien waar je woont… ook niet leuk. Als toerist is het zeker leuk hier een keertje door te lopen maar wonen … nee bedankt.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•