Met 5 trokken we voor een glamping weekend naar de Ark Van Noë. Voor sommigen onder hen was het de eerste kampeerervaring. Dus het moest goed zijn. En of het goed was.

De glampingtent viel reuze mee. 5 heerlijke bedden stonden uitnodigend op ons te wachten. Er was een snelkoker voorzien, thee en koffie, een kan met water, elektriciteit en voldoende dekens om ons ’s nachts warm te houden. Alle tenten hebben een dierennaam. Die van ons noemde koala. De tent was beveiligd met een sleutel dus we konden met een gerust gevoel onze spullen daar achter laten.

Het beetje ontgoocheling dat we voelden omdat de tent niet aan het water lag ebde snel weg door de gezelligheid van de bende en de privacy die we hadden als we op het terras zaten. Het sanitair was niet ver lopen en er bleek ook een gemeenschappelijke ijskast te zijn die je kon gebruiken.

De brasserie leek heel uitnodigend en het idee om gewoon voetjes onder de tafel te schuiven sprak iedereen aan. Maar het gezond verstand won van ons gevoel. Ieder van ons had een picknick voorbereid en met het warme weer was het hoogstwaarschijnlijk dat die de volgende dag niet meer goed zou zijn.

De fles werd ontkurkt en in leuke glazen geserveerd. De hapjes kwamen op tafel als apéro. En toen kon ik maar 1 ding denken. Het is leuk om zulke fijne vrienden te hebben. We bleven tateren tot we besloten een wandeling op het domein te maken. We zagen kleine konijntjes, geitjes, pauwen en alpaca’s. En alhoewel je dit niet echt exotisch kon noemen vonden we het allemaal even geweldig. Misschien zat de drank daar voor iets tussen?

Terug aan de tent was het tijd voor onze picknick en gezelschapsspelletjes. We gingen er helemaal op in en vergaten de tijd. Gewoon even alles loslaten en leven in het HIER en NU.

Toen ik ’s avonds naar het sanitair ging zag ik pas hoe mooi het was. Alles was feeëriek verlicht. Een sprookje.

Met 5-en onder 1 zeil.. het is een belevenis. Er wordt geslapen, gedraaid in het bed, zachtjes gesnurkt en harder gesnurkt, opgestaan om te gaan plassen, met de pillamp geschenen, de rits van de tent open en dicht gedaan… Gelukkig had niemand de volgende ochtend last van een ochtendhumeur.

’s Morgens waren de verwachtingen hoog gespannen voor de ontbijtmand die gebracht werd. Hoe leuk was dat: allemaal lokale Kempische producten en zo lekker en zo veel.. Ruim genoeg.

Na dit heerlijk ontbijt splitsen we ons in 2 groepen. 4 van ons gingen kano varen en de meest creatieve onder ons ging schilderen. Schilderspullen en schildersezel waren mee op weekend gegaan. Voor wie geïnteresseerd is in het werk van Lea bezoek dan zeker haar website: moving colors and lines.

De kanotocht was hilarisch. Gewoon het in en uitstappen was al de moeite. Ik heb gelachen en gegierd en het duurde even voordat we het ‘samen peddelen in 1 richting’ onder de knie hadden. Er waren momenten dat de oever gevaarlijk dichter bij kwam.

We peddelden het traject ‘Ark van Noë – watermolen van Kasterlee’. Meteen ook het enige traject dat je zowel heen als weer kan peddelen omdat de stroming daar goed zit. We meerden aan op een strandje vlak bij taverne ‘Netherust‘. Hoe mooi is het daar. Plannen werden gesmeed om dit nog meer te doen, verder, avontuurlijker… en iedereen was enthousiast.

Op de terugvaart merkten we direct dat de stroming mee zat. Dit traject is gemakkelijker dan het heen – traject.

Terug met zijn 5-en besloten we met een gezellig etentje in de brasserie.

Wat een fijn weekend was dit, wat een fijne vrienden heb ik…

Geniet mee van de mooie momenten.

Klik op de foto’s om te vergroten.