Leuke uitjes in binnen en buitenland
Ik weet al niet meer hoe oud mijn schoonvader zaliger werd… was het 70 of 75 ? Het maakt ook eigenlijk niet uit. Zijn verjaardag moest gevierd worden en het moest bijzonder zijn.
Lees verder “op zoek naar een bijzonder verjaardagscadeau”
Reizen zit er nog niet in. Dus het blijft nog even ‘retrospectief’ genieten van wat ik al gedaan heb en voorzichtig plannen maken voor de toekomst. Om dat ‘retrospectief’ genieten even ten volle te beleven heb ik mijn oude foto-albums bovengehaald. En zo kwam ik bij de foto’s van “Pfifferdaj”.
Het verwondert me nog elke keer hoe weinig het oudste feest in de Elzas bekend is. Terwijl het echt de moeite loont om het een keertje bij te wonen. Dat dit feest doorgaat in het bijzonder mooi stadje Ribeauvillé is meegenomen. Elke eerste weekend van de maand september viert men hier het feest van de minnestrelen.
Het feest dateert van uit de middeleeuwen. De optocht van de straatmuzikanten en troubadours was een eerbetoon aan de Graaf van het kasteel van Ribeauvillé. Die schonk een arme straatmuzikant wat gouden munten om een nieuwe dwarsfluit te kopen. Die Graaf nodigde de man uit om in het kasteel te komen spelen. En zo gebeurde… maar hij kwam niet alleen. Van heinde en ver kwamen minnestrelen ,troubadours, vuurspuwers, berentemmers met hun beren, acrobaten, muzikanten met hem mee. Ze gaven de graaf een dwarsfluit in goud en een kroon. Vanaf toen werd de Graaf van Ribeauvillé erkend als beschermer van straatmuzikanten en minnestrelen. Later werd dit door een keizerlijk besluit bekrachtigd. En elk jaar trokken de feestvierende muzikanten met heel hun gezelschap naar het kasteel. Een traditie was geboren.
Een traditie waar we nu nog altijd kunnen van meegenieten. Een heel weekend kan je genieten van middeleeuwse taferelen met als hoogtepunt de optocht van de muzikanten. Het zal een uitdaging zijn om niet dronken te worden… zeker als je weet dat er gratis wijn uit de fontein vloeit.
Genieten op zijn middeleeuws.
Soms kom je mensen tegen in je jeugd die je nooit vergeet. We groeiden samen op. We werden samen groot. We waren zo vertrouwd met elkaar. En toch… gingen we elk onze eigen weg. We leefden ons leven en dachten misschien zelfs niet meer aan elkaar. En toen was er Facebook. En wat men er ook van zegt… ik vond jullie een stukje terug : Karin, Marleen, en Lutje…
Het was van in het begin duidelijk dat vooral Lutje haar eigen weg wou volgen en dat deed ze ook met klasse. Ze koos niet altijd de gemakkelijkste weg, maar het was haar weg… en ik keek naar haar op. Ze zong met passie net zoals ze nu – recent – het schilderen ontdekt heeft en dat met evenveel passie doet.
Onlangs plaatste ze een artikel op facebook over de laatste heks die verbrand werd in Lier en de heksensteen. Schaamrood steeg naar mijn wangen en het duurde een tijdje voor ik wou bekennen dat ik nog nooit van die heksensteen gehoord had. Laat staan dat ik die ooit gezien heb. En ik ben al ontelbare keren in Lier geweest.
De heksensteen ligt op de plaats waar de laatste heksenverbranding plaats vond. In 1590 werd Cathelyne van Den Bulcke hier terechtgesteld. Hoe gruwelijk is dit ? Ze werd verbrand omdat ze haar ‘christelijke’ gebeden niet kende, een paard ziek maakte en een huis liet afbranden. En ze bekende dat allemaal in de martelkamer… En hoe moedig was ze toch. Ondanks folteringen weigerde ze namen te noemen van andere ‘heksen’ en dank zij haar stopte de heksenverbrandingen in Lier hierdoor.
In 2021 was er eerherstel voor Cathelyne . De stad Lier benoemt de vervolging en de veroordeling van Cathelyne onterecht en fout.
Dus als je ooit nog eens in Lier bent ga dan zeker op zoek naar de heksensteen en denk aan al die vrouwen die veroordeeld ,gemarteld en verbrand zijn …. omdat ze anders waren ? omdat ze iets van kruiden kenden ? omdat ze zich niet plooiden en niet deden wat van hun verwacht werd ? of was het misschien gewoon maar omdat ze vrouwen waren die een bedreiging vormden voor het mannelijke ego ? Als ik hier over nadenk dan begrijp ik ook waarom Lutje zich met haar verbonden voelt en dat heeft niet alleen met een naam te maken.
It was not witches who burned it was women
Fia Forsstrom
lees zeker de ontroerende tekst onderaan deze blogpost
Afrika stond niet echt op mijn bucketlist… Ik kwam er eerder toevallig terecht door mijn toenmalige hobby, djembé spelen. Samen met de groep vertrokken we voor een djembé stage naar Senegal. Het was een bijzondere ervaring. Meermaals was ik ontroerd door wat ik daar zag. Wat voor ons zo gewoon is, is daar bijzonder. Stromend water, electriciteit, afval ophaling , TV , smartphones, blinkende flitsende wagens, gezondheidszorg, onderwijs….. staan we er ooit wel eens bij stil dat heel veel mensen dit niet hebben ?? En toch, nergens zag ik zoveel lachende gezichten
Ik ben dan ook blij dat ik deze reis gemaakt heb. En ik wil zeker ook even stilstaan bij de vele vrijwilligers die zich in België inzetten voor een betere gezondheidszorg en onderwijskansen voor de jongeren zoals Njoko Boka , Sabougnouma en Joko Togo.
En hoe kom ik nu op Senegal ??? juist door kip of beter gezegd door een gerechtje met kip. In een oude Libelle vond ik het : KIP YASSA of zoals ik het ken YASSA AU POULET, een overheerlijk traditioneel Senegalees gerechtje. Dus bij wijze van uitzondering : even een food-blog op een travel-blog.
Tot slot nog wat beeldmateriaal van deze bijzondere reis.
Deze keer trokken we richting Averbode. We trokken door bos en heide, klommen over vlonder bruggetjes en liepen door de modder. Onze wandelschoenen waren doorweekt. Het overgrote deel van deze wandeling gaat over onverharde paden. Voor mij alvast een pluspunt. Ondertussen zijn we het al gewoon zelf voor onze versnaperingen te zorgen en ik moet zeggen het heeft wel iets … met zijn 2 op een bankje in een bos of aan een ven… en genieten van de natuur.
Deze keer kozen we voor een bankje in een rustige woonwijk en daar vonden we een leuke verrassing. … een zwerfboek. Het idee vond ik super. Het boek was helemaal ingepakt in plastiek en maar goed ook want ondertussen was het aan het regenen. Je kon het meenemen en als je het uitgelezen had ergens anders achterlaten zodat iemand anders er weer gebruik kon van maken. Ik vond het idee wel iets hebben. Het boek zelf heb ik laten liggen… de avonturen van de familie Ewing in Dallas heb ik allemaal live meegemaakt op TV. Ik hoop dat het toch nog een weg vindt naar een lezer die er wel blij mee is.
Na de wandeling hadden we 18 000 stappen gedaan en daar was ik toch wel fier op… Verkleumd en tevreden reden we richting huis om ons daar – zonder schuldgevoel – in de zetel te nestelen.
Zalige dagen … meer moet dat niet zijn.
Overnachten op bijzondere locaties of in een bijzondere accomodatie heeft me altijd wel geboeid. Het leek me een leuk idee om mijn ‘staycation’ wat op te peppen. De zee trekt elk jaar flink aan mij dus de richting “kust” was snel gekozen.
Een basic crib, op wandelafstand van Knokke ? en voor die het willen op wandelafstand van het station. Dat trok al snel mijn aandacht. Dus boeken maar. Een ” back to basic” ervaring, uitgerekend in Knokke, kon ik niet aan mij voorbij laten gaan.
De Nomads kan je best omschrijven als een soort houten tent. De basis uitrusting is voorzien : slaapzakken, matrassen , kussens , electriciteit , 2 stoeltjes en een mini ijskast. Maar dat is het ook dan.
Ik boekte de Nomad Small. Moest ik nu opnieuw boeken zou ik zeker de Nomad Plus boeken. Die is toch wel wat ruimer en dat geeft net dat beetje comfort meer.
De Nomads liggen op 2 veldjes achteraan de camping. Je gebruikt het sanitair van de camping. Het lijkt me zeer leuk om dit met een groep te doen. Er staat een grote picknick tafel die je kan gebruiken. En als je het helemaal wat luxueuzer wil boek je gewoon de ontbijtformule bij.
Ik was eigenlijk nog nooit in Knokke geweest. Keileuk zijn de vele strandbars langs de kust. En als er nu 1 ding is waar ik van hou dan is het een hapje en een drankje met mijn voeten in het zand en met zicht op de zee.
De avond sloten we af met een etentje in Brasserie Le Phare waar ik een overheerlijke salade at met grijze noordzeegarnaaltjes… of wat had je gedacht.
De volgende ochtend , na een gezellig ontbijt , nog even via het mooie Damme wat sfeerbeeldjes schieten. Een leuke tip daar is de raaptuin Je mag geen fruit plukken maar fruit dat afgevallen is mag je nemen. Deden we ook. Gezond en gratis snacken.
Leuke dagen , leuke trip….
Nu we met zijn allen ‘verplicht’ zijn ons eigen landje te herontdekken is dit alvast een leuke tip : fietsen door de bomen in Lommel. Je fietst op 10 meter hoogte door de kruinen van de bomen . Het fietspad is 700 meter lang. Met een beetje electrische ondersteuning lukt het gemakkelijk. Ik zou zeggen laat die pedelecs maar thuis…anders ben je er zo door. En een leuke beleving mag net iets langer duren niet ?
De Haan staat bekend als de mooiste badplaats aan de Belgische kust. Hoogbouw is verboden. De villa’s stralen grandeur uit. Niet verwonderlijk wordt de Haan genoemd als het mooiste dorp van West – Vlaanderen. Mij hoor je dit niet tegenspreken.
Het heeft een aparte sfeer. Het zou me niet verwonderen moest Poirot hier een van de prachtige hotels buitenlopen en zich op een terras nestelen, turend over de Noordzee en genietend van zijn aperitief.
Bij wijze van voorproefje alvast een foto – verslag.
Pallieter, een full time levensgenieter en het hoofdpersonage in Felix Timmermans zijn bekendste boek , beleefde zijn avonturen in het mooie Lier. Ondertussen is het een werkwoord geworden. Ik pallieter, jij pallietert… enz.
Pallieteren staat voor genieten, een levenshouding met een hoog ‘carpe diem’ gehalte.
De fietstocht ‘Pallieteren langs de Nete’ brengt je door het mooie Netedal. Je fietst door een Kempisch landschap en langs de oevers van de Nete. Je fietst door het pittoreske Gestel met het mooie kasteel Hof van Rameyen. Je fietst voorbij een heuse jachthaven in Emblem.
Je begint op de Grote Markt van Lier en volgt gewoon de knooppunten. De lus in ongeveer een 50 lang.
enkele sfeerbeelden
City trippen bij onze Noorderburen in Amsterdam. ik zag er helemaal naar uit. Vooral omdat we het combineerden met een leuk concert in AFAS LIVE.
Er zijn tal van redenen om Amsterdam te bezoeken. De highlights lieten we deze keer links liggen. We hadden gewoon zin om te kuieren en te flaneren. Eerder een ‘get lost in the city’ gevoel dan een ‘must see’ gevoel.
Voor Vincent wou ik wel een uitzondering maken. Ik ben een mega grote fan. Zijn verhaal, zijn passie het raakt me. Maar we hadden het Van Gogh museum al eens bezocht en tegen het argument van mijn reismaatje dat ‘hij niks meer bij geschilderd had sinds ons laatste bezoek’ kon ik weinig inbrengen. Dus – met gemengde gevoelens – liet ik ook deze highlight links liggen. Voor diegene die het nog niet gezien hebben is het een aanrader van formaat.
Het werd een leuk weekend en dit zijn mijn tips.
Mijn voorkeur om naar Amsterdam te reizen blijft de trein. Gemakkelijk en snel. De Thalys brengt je rechtstreeks tot in het hartje van de stad. Eens aangekomen loont het zeker de moeite om het imposante stationsgebouw even te bewonderen.
Vlak bij het station kan je een grachtenrondvaart starten. Meteen een goede kennismaking met de prachtige architectuur van deze stad. En als je het helemaal romantisch wil hebben boek dan een avondrondvaart.
Fan van burgers ? zoek dan niet verder. Dan is Charlie’s kitchen een aanrader. Niet zo een fan van vlees ? er is ook aandacht voor vegetariërs. Je kiest een hoofdgerecht en kan dat aanvullen met allerlei lekkere bijgerechtjes.
‘A must if you want to hang out where the locals do.’ (Thomas Cook Travel Magazine)
‘For that true taste of A’dam. Nine little streets that are big on personality.’ (National Geographic)
Winkelstraatjes die hun eigen website hebben ? Hier kan ik echt niks meer aan toevoegen.
Op een leuke interactieve manier kom je alles te weten over het ontstaan van de grachtengordel. Maquettes, animaties, 3D en wandprojecties maken het grachtenhuismuseum tot een aangename ervaring voor jong en oud. Een poppenhuis tot leven zien komen ? het kan daar. Dank zij de Pepper’s Ghost techniek.
Het museum werd geopend in 2011. Aanleiding hiervoor was opname van de grachtengordel op de Werelderfgoedlijst in 2010.
Café Mokum heeft zichzelf op hun website uitgeroepen tot ‘”het gezelligste café op het Leidse plein” Niet direct bescheiden dus. Of dat zo is kan ik niet beamen. Het was er gewoon leuk. Een tof terras op een gezellig plein. Tafels met vlammetjes om je lekker op te warmen als het wat afkoelt. En een lekkere menu kaart. Dat kan alvast tellen.
Wij lieten ons verleiden tot een XXL sausage sandwich….
Een overaanbod aan tulpen – echte, houten, plastieken , op mokken op borden, op sleutelhangers, op pantoffels… noem het maar op. In alle kleuren, geuren en formaten. Als je dat wil bezoek dan zeker de drijvende bloemenmarkt in Amsterdam. Een traditie sinds 1862.
Koffie drinken kan zowat in heel Amsterdam… maar om een koffie te krijgen die bijna te mooi is om op te drinken ga je naar Hulcher’s. Totaal onverwacht zat er een hondje in mijn koffie. 10 foto’s later en na veel getwijfel om er met mijn lepeltje in te roeren… was de betovering verbroken. Weg hondje wat overbleef was gewoon een lekkere koffie.
Hulcher’s heeft een lange geschiedenis. Die start in in 1868 toen ze van Mr. Heiniken een brouwerij overkochten. Samen met hem wilden ze hier een bierhuis maken waar je naast bier drinken ook lekker kon eten. De broers raakten het niet eens wat er op het menu moest komen : vlees of vis. De onenigheid tussen beiden broers kreeg een plekje in het huidig concept . Resultaat : ‘the best of both worlds’ Een menu kaart met overheerlijke vlees en visgerechten.
Een leuk hotel dat muziek ademt met welness en fitness faciliteiten ? Een crew die zichzelf voorstelt als de leden van een muziekband ? Ideaal gelegen om een concert mee te pikken in AFAS Live of Ziggo Dome. Of waarom eens geen voetbalmatch. Het Ajax stadion ligt echt vlakbij.
Jaz in the city is the place to be. Gelegen buiten het centrum van Amsterdam maar met de metro ben je er in een wip.
De Westertoren is de toren van de Westerkerk. Locals noemen de toren ook ‘Lange Jan’ of ‘ouwe Wester’. De toren is geliefd en is ook mooi om te zien.
De Westertoren bekijken zonder aan Anne Frank te denken lukte me niet. In haar dagboek schreef ze hoe belangrijk het geluid van de klokken was tijdens haar onderduikperiode en hoe de onderduikers in de war geraakten met de tijd toen de klokken weggehaald werden.
Onder leiding van een gids kan je deze prachtige toren beklimmen.
De parel van de Jordaan bezoeken zonder even door de Jordaan te lopen met zijn beroemde hofjes en het Johnny Jordaan plein is ook geen optie.
voila… dit waren mijn tips waar ik alvast veel plezier aan beleefd heb .
Het Mont Blanc Massief is terecht genomineerd als 1 van de 50 natuur wonderen die je moet gezien hebben volgens het Trotterboek ‘reizen – een wereld om te ontdekken’.
Hierbij alvast mijn 5 redenen om dit massief te bezoeken.
In het Mont Blanc massief zijn er vele leuke logeeradresjes. Mijn tip is : Le cocoon de Sarah. Gelegen in Les Bossons is het een prima uitvalsbasis om het Mont Blanc Massief te ontdekken. Gratis openbaar vervoer op wandelafstand is een pluspunt.
Hoe cool is dat ? Je gaat met het Montenvers treintje naar boven met een hellingspercentage om duizelig van te worden. Daar aangekomen kan je de Mer de Glace bewonderen en als kers op de taart kan je wandelen in een gletsjer .
Overwin je hoogtevrees en doe een heuse skywalk op de Aiguille du Midi. Step into the void en geniet van dit unieke moment.
Geniet van de gezellige drukte in dit levendige bergdorp, gelegen in de schaduw van de Mont Blanc. Er is altijd wel iets te beleven. Bezoek zeker het toeristenbureau waar ze je graag verder helpen. Als je een paar dagen hier blijft en je wil wat uitstapjes doen is de aankoop van een MultiPass Mont-Blanc zeker de moeite. Je hoeft niet in de wachtrij en krijgt korting op de bezienswaardigheden.
Een dierentuin bezoeken zonder kooien en hekken ? Dan moet je zeker naar Parc de Merlet. Je kan dit park te voet bereiken. De wandeling start achter het station van Les Bossons. Het is een hele klim.
De volhouders worden beloond door een code die ze op het einde van de wandeling kunnen kraken en waardoor je vermindering krijgt op het inkomgeld.
Eens aangekomen kan je via uitgezette wandelpaden de dieren spotten.
Er zijn vast nog veel meer highlights te beleven in deze omgeving. Er is voor ieder wat wils : voor de super sportieven en diegene die van uitdagingen houden maar ook voor diegene die het wat rustiger aan willen doen. De infrastructuur is zo opgevat dat het Mont Blanc massief voor iedereen goed toegankelijk is. Wat ouder of minder mobiel – de kabelbaan brengt je om de mooiste plaatsen. Een leuk plusplunt is zeker het gratis openbaar vervoer waardoor heel de vallei vlot te bereiken is.
Het was een aangename ontmoeting met Mr. Mont Blanc en ik weet nu al dat ik dat NOOIT meer ga vergeten.
Definitie van een kletskous volgens het scheldwoordenboek : iemand die langdurig en tot vervelens toe praat of zanikt over iets
Niet bepaald een compliment.. Kletsen ok dat doen we allemaal maar zanikken ?? nee dat wilen we toch niet. En al zeker helemaal niet als we op reis zijn en het gezellig wil houden met ons reismaatje.
Om het boeiend te houden en elkaar ook wat beter te leren kennen -of misschien elkaar terug wat beter leren te kennen -heb ik een leuke tip.
Toen we in Groningen waren in het Apollohotel ‘Os Grun’ stonden er in de ontbijtruimte ‘kletspotten’. Misschien is dit iets typisch voor onze noorderburen want ik kende het helemaal niet.
Wat is een kletspot nu eigenlijk ? Een kletspot is een glazen pot vol met grappige vragen. Resultaat : instant oergezellige tafelgesprekken… of hoe je van een kletskous een boeiende gesprekspartner wordt.
Je kan deze kletspotten online kopen maar met een beetje creativiteit maak je ze zelf. Gekocht of zelf gemaakt ? het maakt niet uit. Het is in elk geval een leuk idee om cadeau te geven aan je toekomstig reismaatje… “OERGEZELLIG” volgens onze noorderburen. En gelijk hebben ze.
Even genieten van rust in het drukke centrum van Amsterdam. Dat kan in het begijnhof.
De huizen zijn gegroepeerd rond de kapel en 2 bleekvelden waar vroeger het linnen gebleekt werd.
Het begijnhof ligt bijna 1 meter lager dan de rest van de binnenstad. Je loopt dus nog echt op een middeleeuws niveau. Oorspronkelijk was het helemaal omsloten door water. De enige ingang was via de begijnensteeg met een brug over de begijnensloot.
Het begijnhof was de enigste katholieke instelling die na 1578 bleef bestaan. Op 26 mei 1578 werd de katholieke stadsregering afgezet. De huizen die in particulier bezit waren van de begijntjes bleven gevrijwaard van deze omwenteling. Maar de kapel moesten ze afgeven aan de engelse Protestanten. De begijntjes zochten een oplossing hiervoor en voegden 2 woonhuizen samen tot een schuilkerk : de HH. Johannes en Ursula kerk., geweid aan de beschermheiligen van het begijnhof.
Op 23 mei 1971 overleed het laatste begijntje Zuster Antonia. Hiermee werd een stukje geschiedenis afgesloten. Heden wonen er ongeveer een 100 vrouwen in het begijnhof. In de statuten staat nog altijd dat ze ongehuwd moeten zijn.
Het lijkt heel idillysch om hier te wonen maar elke dag horden toeristen die komen zien waar je woont… ook niet leuk. Als toerist is het zeker leuk hier een keertje door te lopen maar wonen … nee bedankt.
het mooie plafond van de Engelse Kerk
kijk ook eens naar boven als je onder de begijnenpoort loopt
Vanuit Chamonix kan je met de kabelbaan naar Aiguille du Midi. De kabelbaan bestaat uit 2 trajecten. Je start op een hoogte van 1038 meter. Het eerste traject gaat naar Plan d’Aiguille. Dit ligt op 2317 meter hoog. Vanuit dit tussenstation kunnen prachtige wandelingen gemaakt worden. Of je kiest er voor om nog wat hoger te gaan – zoals wij deden.
Het 2de traject van de kabelbaan gaat naar een hoogte van 3777 meter. Het is een traject zonder pylonen en hoe dichter bij de top hoe steiler het wordt. Het laatste stuk heeft een hellingspercentage van 47%.
Eens aangekomen op het hoogste punt is het toch even wennen aan de duizelingwekkende hoogte. De uitzichten zijn adembenemend.
Nog hoger ? toch wel niet ? Met een lift kan je nog wat hoger gaan. Zodat je uiteindelijk op een hoogte zit van 3842 meter. Hoger hoeft voor mij echt niet.
Als je een leuke originele vakantie foto wil dan zet je best ‘un pas dans le vide‘. Niet echt aan te raden als je hoogtevrees hebt. Sinds december 2013 kan je een heuse skywalk doen. Het is de hoogst gelegen attractie van Europa. Een unieke ervaring. De glazen kooi is een technisch hoogstandje.
Je moet wel wat geduld hebben… want juist, je bent niet de enigste die deze ervaring wil. Onze motivatie om geduldig te wachten : een once in a liftime experience… en waarschijnlijk achteraf veel spijt dat we het niet gedaan hebben. Dus in de wachtrij dan maar. De kooi kan alleen betreden worden met aangepaste ‘sloefkes’. Een medewerker zal graag bereid zijn om met je smartphone wat foto’s te nemen.
Tip : bereid je bezoek goed voor. Je toegangsticket is een beperkte tijd geldig. Het tijdstip om de kabelbaan terug naar beneden te nemen ligt dus vast. Mis dit niet.
Tip : om de wachtrij voor de kabelbaan te vermijden kan je best een Mont-Blanc Multipass kopen. Deze kan je kopen op de toeristische dienst of bij een van de deelnemende activiteiten. Je bespaart niet alleen geld maar ook tijd.
Op micro-avontuur in de kempen
Wat ook een begin kan zijn
Als Nederland soms te klein voor je is
2c2do - to see to do 